- DURUB
- (Darb. C.) Döğmeler, vurmalar, darblar
Yeni Lügat Türkçe Sözlük . 2009.
DURUB
Look at other dictionaries:
durûb-i emsâl — (A. F.) [ لﺎﺜﻡا بوﺮﺽ ] atasözleri … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
DURUB-U EMSAL — Meşhur sözler. Darb ı meseller. Ata sözleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
durmaq — f. 1. Ayaq üstə, şaquli vəziyyətdə hərəkətsiz dayanmaq. Ağacın altında kölgədə durmaq. Güzgünün qabağında durmaq. Sahildə durub dənizə baxdıq. – <Odabaşı Xudayar bəyə:> . . Di, burada niyə durubsan, buyur, gedək mənzilə. C. M.. Onlar alçaq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
oturub-durmaq — f. 1. Əlaqə saxlamaq, dostluq etmək, yoldaşlıq etmək. <Pəricahan xanım:> Mehdi ağanın nəvəsi Ağca xanıma bir qaraçı qızı ilə yoldaş olub, oturub durmaq yaraşmaz. S. S. A.. <Balaş Sevilə:> . . Mən indi böyük cəmiyyət adamıyam,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əl — is. 1. Qolun biləkdən dırnaqlara qədər olan hissəsi. Əli ilə tutmaq. Sağ əl. Əllərini yumaq. Əlini çiyninə qoymaq. Əli ilə sığallamaq. Əli ilə götürmək. İnsan işlərinin çoxunu əlləri ilə görür. – Tək əldən səs çıxmaz. (Ata. sözü). Əfsus ki,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fit — is. 1. Bir birinə kiplənmiş dodaqların və ya dişlərin arasından güclü nəfəsvermə, yaxud fıştırıq və s. vasitəsilə çıxarılan kəskin zil səs. Gecə yarıdan addamışdı. Vədə olunmuş fit səsi Gülsümün qulağına gəldi. Ə. H.. Həyətdə Cəfər əminin fiti və … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
istəmək — f. 1. Arzu etmək, ürəyindən keçirmək, bir şeyin qəsd və niyyətində olmaq, ürəyində bir istək duymaq. – Bala, mən gördüm ki, sən bir yeniyetmə yaxşı oğlansan, istədim sənə maya verəm. . «Koroğlu». İstəyir cənnəti zahid bu qədər hiylə ilə; Əbləhin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurumaq — f. 1. Yaşlığı, islaqlığı, rütubəti, nəmliyi yox olmaq, quru hala düşmək. Sərilmiş paltarlar qurudu. İstidən dodaqlarım quruyur. – Qurban bildi ki, ləyəndəki kəc quruyub zay olub. . C. M.. <Səriyyə xala> bağırmaq və ağlamaq istəyir,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
